به گزارش مجله خبری نگار،تحقیقات گذشته، ناحیه قشر پشتی جانبی پیش پیشانی (DLPFC) مغز را با اختلالات PTSD و MDD مرتبط دانسته اند؛ در مطالعه اخیر، دانشمندان، ژنهای بیان شده در سلولهای نمونههای DLPFC در مغز ۱۱ فرد مبتلا به PTSD، ۱۰ فرد مبتلا به MDD و ۱۱ فرد سالم را با هم مقایسه کردند.
تجزیه و تحلیلها نشان داد: بیان سطوح متفاوتی از یک سری ژنهای خاص در نورونهای DLPFC و آستروسیتها (نوعی از سلولهای مغز که از نورونها پشتیبانی میکنند) به این بستگی دارد که آیا فرد به اختلال PTSD یا MDD مبتلا است یا خیر.
بر اساس نتایج تحقیقاتی، مسیرهای مختلف در مغز، با بیان سطوح متفاوتی از ژنها در گروههای مورد مطالعه مرتبط بودند، که نشان میدهد این مسیرها ممکن است در اختلالات MDD یا PTSD مختل شوند. برخی از ژنهای شناسایی شده، در ناحیهای از کروموزوم ۱۷، که در اختلالات عصبی رشدی نقش دارد، قرار داشتند.
پژوهشگران اظهار داشتند: یافتههای ما میتوانند در توسعه نشانگرهای زیستی برای شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به PTSD و MDD مفید باشند. مطالعه ما همچنین میتواند در طراحی و ایجاد درمانهای هدفمند مورد استفاده قرار گیرد.
دانشمندان در ادامه دریافتند: یافتههای این مطالعه از اهمیت بالایی برخوردارند، زیرا درک ما را از شباهتها و تفاوتهای مغزی در افراد مبتلا به PTSD و افسردگی، گسترش میدهند.